LIFESTYLE
Issue n°7
CHAPTER TWO
By Amber & Lise, 01/11/2020
Yes! Een nieuw seizoen, een nieuw academiejaar en een nieuw kot. Ja, je leest het goed. Les filles de Louvain (= wij) zitten vanaf nu 24/7 met elkaar opgescheept in hetzelfde huis. En tot nu toe bracht dat alleen nog maar voordelen met zich mee. Wegens ons enthousiasme en jullie curiositeit, stellen we hieronder onze kamers aan jou voor alsof we je een live rondleiding geven. Verder laten we je meegenieten van onze interieurtips en tricks die we doorheen het voorbije jaar hebben verzameld. En we hopen ten slotte dat je buiten alle omstandigheden om toch het beste kan maken van dit academiejaar. Indien het niet altijd loopt zoals gepland, onthoudt dan dat het oké is om te falen en met vallen en opstaan tot je doel te komen. Draag zorg voor jezelf en je naasten. Dan wensen we je nog veel kijk-en leesplezier!
AMBERS PLACE
In tegenstelling tot mijn kamer vorig jaar (scroll naar beneden voor issue n°3), is mijn kamer erg veranderd. Mijn vorige kamer had een licht geel behang met donkere grijze meubels, iets waar ik op vlak van inrichting minder voor was. Deze kamer daarentegen, met zijn hoge muren, groot raam en witte elementen, heeft mijn hart gestolen. Wit is mijn favoriete kleur bij uitstek, dit combineerde ik met beige en zwarte elementen. Het bed is meestal opgedekt als eenpersoonsbed, maar kan je uittrekken tot een tweepersoonsbed. Meestal laat ik het tot een eenpersoonsbed, aangezien het zeteltje in mijn kamer een eenpersoonsslaapzetel is. Op vlak van decoratie en inrichting, koos ik ervoor om het heel abstract en aesthetic te houden. Zo werkte ik op vlak van decoratie met een vintage bureaulamp van mijn moeke en een vaas met pampas pluimen (deze kocht ik in de Hema). Een eyecatcher van mijn kot vind ik persoonlijk mijn kapstok. Deze is van de Ikea en super handig aan te brengen aan je deur. In tegenstelling tot Lise beschik ik niet over een kledingrek door mijn slaapzetel, maar op deze kapstok hang ik mijn eyecatch jassen en tassen. Mijn slaapzetel (van Ikea) is naast een logeerbed ook een erg fijn zeteltje om op te chillen. Dit combineerde ik met mijn plant die ik ook op mijn vorig kot had. Verder werkte ik dit af met een abstracte poster van Desenio (deze moet nog in een zwarte kader komen, maar die heb ik nog niet gekocht whoeps haha :).
Naast de zalige chillmomenten (nu met Corona spijtig genoeg wat minder :(( ), moet er ook een beetje gestudeerd worden! Ikzelf ben een die hard bibber, mij vind je elke dag in een bib in Louvain ergens. Maar in de avond studeer ik ook op mijn bureau'ke. Zowel de kast, als de bureau waren al in begrepen in het kot. Ik heb ervoor gekozen om de 4 bovenste vakken van de kast op te vullen met opvul-bakjes van de Ikea om zo een beetje mijn 'rommel' te verbergen ;). Echt wel een aanrader en goeie tip, hier zitten bijvoorbeeld mijn schoolspullen in, rommelspulletjes die ik anders zou kwijtgeraken en enkele producten voor te eten. Daarnaast vind je op mijn bureau ook een eerbetoontje aan Les Filles, een poster die ik van Lise heb gekregen voor mijn verjaardag. Ik decoreerde dit samen met een vaas en veldbloemen van Maison du Monde.
Wat ook op mijn vorig kot stond, is mijn zwarte kast voor allerei spulletjes in te zetten. Een beetje een soort van overzichtkast, waar ik alles in steek qua bestek, schoolgerief, voorraden en ook in de bovenste laden, juwelen en foto's.
Verder bevindt zich de koelkast. Deze was inclusief bij de kamer en persoonlijk vind ik dit een echte aanrader. Wij hebben in ons kot geen gemeenschappelijke koelkast. Dit vind ik persoonlijk veel handiger, zeker in tijden van blok. Boven op mijn koelkast, staat mijn soda-stream. Voor de bruiswaterliefhebbers onder ons: dit is zo een aanrader! Vroeger kocht ik altijd plastic flessen, maar wegens de wil om meer ecologischer te zijn op kot, heb ik voor kerstmis een sodastream aangeschaft waarvan ik echt super tevreden ben.
Lises place
Wanneer mensen me vragen of ik blij ben met de keuze om te veranderen van kot, zeg ik volmondig JA! Alleen al de hoge plafonds en ramen doen me elke keer weer kwijlen van verwondering. Om dan nog maar te zwijgen over wat een feest het is om ons Amber elke seconde te zien ;)). We wonen vanaf nu in een prachtig gerenoveerd herenhuis (vandaar die hoge plafonds). Verder is er een groot verschil met mijn vorige kot, namelijk het sanitair. Ik had ervoor een eigen badkamer, terwijl onze douches en wc's nu gedeeld worden met enkele andere huisgenoten. Hier heb ik voor alle duidelijkheid geen enkel probleem mee. De kans dat je jouw kotgenoten tegenkomt, is op deze manier veel groter. En je hebt minder het gevoel in een appartementsblok te leven waar het voornamelijk ieder voor zich is. Ik denk dat ik dat toch het allermeest apprecieer. Zeker omdat de mensen waarmee we samenleven enorm sympathiek zijn. Je kan uiteraard niet kiezen bij wie je terechtkomt, maar indien het meevalt maak je er misschien wel vrienden voor de rest van je leven.
Wanneer je bij me binnenkomt, springt de muur met twee fotokaders waarschijnlijk direct in het oog. Beide afbeeldingen komen van de site pstr.studio. Die leerde ik via een vriendin van me kennen (shout out to Margo). Het linkse exemplaar is overduidelijk van kunstenaar Monet, de rechtse van Matisse. De kaders waarin ik ze heb gelijst zijn van Ikea en stonden al enkele jaren thuis stof te vangen. Hierdoor werd ik verplicht om voor afbeeldingen van 50x70 cm te gaan. Ze maken de kale muur toch wat kleurrijker en geven een kunstzinnige toets aan de hele kamer, vind ik persoonlijk. Op ons kot mag je niet boren in de muren, dus maakte ik gebruik van zelfklevende spijkers (Tesa). Tot nu toe vielen de kaders nog niet naar beneden!
Zoals Amber hierboven al vertelde, kan je van het beschikbare bed een tweepersoons-exemplaar maken. Ik heb ervoor gekozen om het permanent open te laten, aangezien er toch nog voldoende ruimte is. En stiekem wou ik altijd al een dubbel bed ;)). Verder is ook mijn kledingrek (Ikea) weer van de partij. Het contrast tussen de witte en zwarte elementen in combinatie met kleurrijke details is voor mij perfect. Op het rek etaleer ik al mijn kledij en accessoires. Eronder staan drie zwarte opbergdozen waarin zaken zoals sportkledij, ondergoed etc. hun plaats innemen.
De witte kledingkast die ook al aanwezig was in de kamer, gebruik ik dus niet waarvoor ze bedoelt is. Deze dient perfect als opslagplaats voor droge voeding, zoals pasta en snackjes. Verder ligt ook mijn servies erin opgeborgen. Voor het gouden bestek heb ik wel wat opzoekwerk verricht. Ik zocht naar kwaliteitsvol en betaalbaar goud bestek dat haar kleur niet zou verliezen. Uiteindelijk kwam ik terecht bij het bestek van Amefa, waar ik tot nu toe enorm blij mee ben. Let wel op, want het bestek kan maar tot een temperatuur van 30°C in de vaatwasser. Op kot hebben we uiteraard geen vaatwasmachine, dus doe ik het met de hand zoals wordt aangeraden door de producent. Dit bestek combineer ik met het vintage servies van mijn over-overgrootvader. Wanneer hij vorig jaar overleed, kreeg ik het niet over mijn hart om het servies naar de kringloopwinkel te laten gaan. Zeker wanneer ze me vertelden dat hij er in die tijd wel wat voor moest betalen, besliste ik dat het in combinatie met het gouden bestek een vintage match made in heaven zou worden! Tot op de dag van vandaag blijft deze set datgene waar ik het meest trots op ben in mijn kot.
Ten slotte wil ik afsluiten met iets anders waarvoor ik enorm dankbaar ben. Mijn kamer is namelijk in het bezit van een knus terras waarvan ik tot nu toe enorm veel heb genoten. Elke keer wanneer ik er even de stilte opzoek, besef ik dat je z'n balkon veel meer gebruikt dan je zou denken. Het is nu begin november en nog steeds gebruik ik het dagelijks. Indien je ooit de kans krijgt om een kot/studio/appartement te huren of kopen met een terras, zou ik ze direct grijpen. Zeker in de stad is dit een absoluut pluspunt. Om er ten volle van te kunnen genieten, kocht ik er een tuintafel met vier stoelen (Ikea) bij. In niet-coronatijden is het zalig om hier met vrienden te vertoeven. De tuinset, het bestek, de kunstafbeeldingen etc. zijn voor alle duidelijkheid gekocht met het oog op de toekomst. Het is de bedoeling dat ze nog heel wat jaren meegaan. En ik wil nogmaals benadrukken dat ik echt enorm dankbaar ben voor de plaats waar we mogen wonen. We zijn spreekwoordelijk "met ons gat in de boter gevallen".
Om af te sluiten willen we je nogmaals een hart onder de riem steken in deze moeilijke tijden. Probeer online contact te houden met elkaar. Knuffel de mensen bij wie het mag zo intens mogelijk. Doe je best, meer kan je niet doen. We gaan opnieuw een moeilijke periode tegemoet, zeker tijdens de feestdagen. En verder zouden we je graag bedanken voor het lezen van ons nieuwe issue. We hopen alvast dat je er iets aan had!
Liefs,
Les filles de Louvain
Issue n°6
"THINGS WILL NEVER BE THE SAME"
(2Pac - Changes)
With love by Lise Rymenants, 01/08/2020
De wereld heeft de voorbije maanden niet stilgestaan. Het lijkt wel of het virus in velen van ons iets aangewakkerd heeft dat niet snel meer gedoofd zal worden. Mensen komen massaal op de barricade. En dat is goed, want tijden veranderen. Al zullen er altijd personen zijn die (deels) niet akkoord gaan met innovaties, toch willen ook wij met Les Filles onze stem laten horen. Amber deelde daarom op #blackouttuesday een persoonlijke getuigenis over haar reis doorheen Zuid-Afrika van enkele jaren geleden. Ik schreef onder drie sprekende foto's een korte tekst over mijn kijk op de wereld en het huidige anti-racismedebat. Aangezien ik voelde dat ik meer over dit onderwerp kwijt wilde, beslisten we ons lifestyle-artikel van dit issue eraan te wijden. Je hoeft absoluut niet akkoord te gaan met wat ik hieronder vertel, maar ik hoop dat je toch eens de tijd neemt om alles rustig door te lezen. Geniet verder van de zomer(vakantie), in welke situatie we ze ook zullen beleven.
In mei leidde de dood van George Floyd tot de heropleving van een eeuwenoud debat. Wereldwijd kwamen mensen op straat. Voornamelijk vreedzaam, al mogen we de gewelddadige protesten niet negeren. Bij het zien van die massale opkomst voelde ik een naïeve sprankel hoop. Dat verandering echt mogelijk is. Dat de wereld waarin mijn kinderen zullen leven beter zal zijn dan de onze. Ik kreeg het gevoel dat die zogenaamde naïviteit niet alleen in mij leeft, maar ook in de harten van miljoenen anderen. De plunderingen in Brussel en Antwerpen na de protesten hebben bij mij echt een gevoelige snaar geraakt. Ik kreeg het moeilijk bij het zien van die beelden, omdat ze alle hoop overschaduwden. Maar ook in dit geval is het belangrijk om alles vanop een afstand te bekijken. Want wat er de voorbije maanden gebeurde, was niet iets eenmalig. Ik zag mensen van over de hele wereld samenkomen met een boodschap: "genoeg is genoeg".
Wat wij vaak vergeten, is dat de mens niet over alle vaardigheden beschikt om de aarde te overheersen alsof ze de onze is. Wij zijn slechts een deel van het geheel. Kijk maar naar het Coronavirus dat met haar tweede golf opnieuw ons dagelijkse leven binnendringt. In tegenstelling tot de mens ziet de natuur geen kleuren, godsdiensten of culturen. Uiteindelijk zijn mensen maar verstandige, egoïstische dieren die hun intelligentie té vaak op een foute manier gebruiken. We zijn dan ook slim genoeg om te weten dat we niet alleen kunnen overleven. Dat maakt van ons sociale wezens die zoeken naar hun gelijken. Met behulp van een gemeenschappelijke vijand ontstaat sociale exclusie. De samenhorigheid die daaruit volgt, creëert op haar beurt een superioriteitsgevoel van de ene groep ten opzichte van de andere. Zo wordt racisme geboren.
.jpg)
The
World
Het blijft voor mij moeilijk te begrijpen waarom mensen de neiging hebben om elkaar, omwille van externe eigenschappen, te haten. Die factoren vertellen niets over een persoon. De wereld zou zo veel makkelijker functioneren wanneer we elkaar gewoon zouden accepteren. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, dat besef ik. Racisme kan je namelijk niet gewoon deleten. Het zit verwikkeld in onze taal, manier van denken en het gedrag dat we stellen. Ook de mensen waarmee je omgaat bepalen in mijn ogen heel sterk hoe je houding ten opzichte van anderen is. Onderwijs jezelf. Leer over de veranderingen van een taal. Toon interesse in het verleden. Er zijn honderden manieren om je kennis te verrijken. Ik zag op Instagram enorm veel mensen goede films en series op Netflix e.d.m. delen (check bijvoorbeeld @clairerose, @dallilahermans en @gemary hun BLM stories). Er zijn dus een heleboel aangename en ontspannende mogelijkheden om te leren vanwaar onze huidige maatschappelijke problemen komen. Ik vraag mij namelijk heel vaak af hoe het mogelijk is dat we schijnbaar niets opgestoken hebben uit ons verleden. Daaruit bleek ontelbare keren dat onderdrukking, haat en moord geen positieve gevolgen met zich meebrengen. Dialoog, loyaliteit en respect daarentegen wel. Dat het vak Geschiedenis in het Secundair Onderwijs niet altijd even geliefd is, wil ik zeker begrijpen. Het is anderzijds wel zo dat je er echt iets uit had kunnen leren. Als je af en toe toch eens opgelet zou hebben, weet je dat het verleden dichterbij is dan je denkt. Het zit namelijk vervat in het heden. "De geschiedenis herhaalt zich continu" is een uitspraak die aantoont wat ik bedoel. Om echt iets te veranderen, is educatie dus cruciaal. Wat vorige generaties problematisch vonden, vindt de huidige normaal. Dat is er ook zo mooi aan. Wij kunnen allemaal iets van elkaar leren.
Verder wil ik nog even meedelen dat de verdediging van mensenrechten niets te maken heeft met een zogenaamde "politieke kleur". Het doet me eerlijk gezegd pijn om onmiddellijk een stempel op je gedrukt te voelen wanneer je jouw mening deelt over de werking van onze samenleving. Respect tonen is mijn ogen geen politieke kwestie. Het is een basisrecht dat iedereen ter wereld zou moeten ervaren. Mensen luisteren niet meer naar elkaar. Ze praten enkel nog met gelijkgestemden. Die polarisatie creëert kloven en tunnelvisies waarvan ik je de gevolgen niet meer hoef uit te leggen. Voor ik verder ging studeren had ik ook de neiging om te volgen wie het luidst riep. Zelfs de specifieke lessen over politiek in het Secundair Onderwijs gaven me onvoldoende inzichten over die complexe structuren. En toch bevond ik me op een leeftijd waar mijn stem (bijna) meetelde. Het is pas sinds ik aan de universiteit studeer en het vak Politicologie heb gevolgd, dat ik de theoretische complexiteit van onze samenleving leerde begrijpen. En dan zou ik je nog steeds geen antwoord kunnen geven op de vraag naar welke politieke partij mijn voorkeur uitgaat. Ik ben niet rechts. Ook niet links. Al zeker niet daartussenin of extreem. Ik geloof niet in een bepaalde godsdienst. Waar ik wel in geloof, is de mens en haar kracht om te veranderen. In haar mogelijkheden om eenheid boven verdeeldheid te creëren. In de kracht van 'het voor elkaar opnemen'. En dat de vereniging van onze verschillen een versterkend effect teweeg kan brengen.
Ik probeer de laatste tijd te luisteren naar getuigenissen en verhalen aan beide kanten van het opiniespectrum. Het is oprecht interessant om andermans mening te horen. Voornamelijk omdat ik wil begrijpen waar die angst of haat vandaan komt, maar ook om de algemene reden achter een bepaalde opinie te onthullen. Het is typisch menselijk om persoonlijke ervaringen met individuen te veralgemenen. En dat is spijtig, want eigenlijk loopt alles op cruciale momenten als deze mis. Toch geloof ik dat je met de juiste educatie en omgeving van gedachten kan veranderen. Onlangs leerde iemand me bijvoorbeeld dat je met het woord "blank" eigenlijk aangeeft dat je superieur zou zijn aan een zwart/bruin/... persoon. "Wit" is blijkbaar een neutraler woord waarmee je niemand zou beledigen. Ik begrijp ergens wel reacties zoals "Ja, maar ik bedoel dat niet zo" of "Wat maakt het uit". Voor mij is het anders wel duidelijk: als een volledige bevolkingsgroep zich gekwetst voelt door de manier waarop je hem/haar aanspreekt, is het niet zo moeilijk om je gedrag of woordenschat bij te schaven. Zo beledig je in het vervolg weer een persoon minder, leer je nog maar eens dat taal continu in ontwikkeling is en dat je elke dag nieuwe dingen kan leren. Die leergierigheid zou je trouwens nog ver kunnen brengen. Als je de kans krijgt om verder te kijken dan de façade waarachter mensen zich verschuilen, zal je zien dat elke persoon een rugzak met zich meedraagt. Dat je van elke persoon op aarde iets kan leren.
In een tijdperk waar de wereld ons dorp geworden is, lijkt het me cruciaal om te weten dat onze westerse samenleving niets zou zijn zonder alle andere culturen op aarde. Om de een of andere reden hebben wij de neiging te denken dat we belangrijker zijn dan wie oorspronkelijk niet uit het Westen komt. En dat is eigenlijk absurd. We dragen namelijk kleren uit India en Bangladesh. Onze huizen worden gebouwd door Oost-Europeanen. De kruiden in jouw eten komen uit Marokko. De hiphop-muziek die we beluisteren werd gecreëerd door Afro- en Anglo-Amerikanen in The Bronx, Verenigde Staten. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Mijn boodschap is gewoon dat we elkaar nodig hebben, en we zonder alle andere mensen op aarde niet zo veel rijkdom zouden bezitten. We nemen alles weg van andere culturen, maar zullen we ook voor hun opkomen wanneer zij onze hulp nodig hebben?
.jpg)
Ik wil benadrukken dat dit artikel niet alleen over black people gaat, maar gericht is aan iedereen die zich ooit minderwaardig heeft gevoeld. Ook mensen met een handicap, LGBTQIAP+, geloof, roots, ziekte of aandoening, leeftijd ... zijn onderdeel van het protest. Om elke persoon op aarde een menswaardig leven te geven, moet er nog heel veel gebeuren. Maar als we beginnen met het erkennen van dit globale probleem, komen we er toch al een klein stapje dichterbij. Ontekenning is de beste bevestiging. Al lijkt het voor mensen aan de top van de hiërarchie niet zo, toch zal uiteindelijk iedereen voordeel halen uit een hulpvaardige wereld. Want de dood van de mens zal het verlies van onze menselijkheid zijn. Dat schreef Miles Carter in "Superheroes without capes". Ik ontdekte hem enkele jaren geleden, en ben zijn werk sindsdien meer en meer gaan appreciëren. Hij heeft het talent om met woorden te raken. Indien je alles wat ik hierboven vertelde wat vaag vond, raad ik je aan om onderstaande video te bekijken. Zijn visie op de wereld en de mens zet je aan het denken. De passie en oprechtheid spat van zijn werk af.
De hoop op verandering is groot. En ik geloof er ook echt in, al lijkt het naïef. Mensen bevatten diep vanbinnen allemaal liefde. Probeer verder te kijken dan de manier waarop iemand zich probeert voor te doen. Niemand is perfect, en dat is perfect. Het vraagt misschien veel van je, maar probeer eens een rationeel gesprek aan te gaan met iemand die een stereotype opmerking maakt. De reden erachter kan soms openbarend zijn. "Je hebt een mond gekregen om te praten", is een van mijn mama haar klassiekers. Maar doe dat dan ook echt. Door in dialoog te gaan hadden al vele mensenlevens gered kunnen worden. Als we beginnen met de manier waarop we over anderen praten, kunnen al bergen van werk verzet worden. Jouw lichaamsvormen, afkomst, schoolresultaten, huidskleur, geloof ... definiëren niet wie jij bent. Want jij bent prachtig, ook al denk je van niet. Mensen met een afgunst ten opzichte van anderen hebben heel vaak problemen met zichzelf. Dus ga eens voor de spiegel staan in een ruimte waar je alleen bent, en vertel jezelf dat je goed bent zoals je eruit ziet. Dat je goed bent, omdat je bepaalde eigenschappen hebt die deze wereld een stukje mooier maken. Wees lief voor jezelf en elkaar. Start je dag met optimisme, en geef het door aan alle mensen die je pad kruisen. Zo creëren we zelf een virus, bestaande uit positieve energie. Ik sluit deze lofrede graag af met mijn laatste woorden onder onze Instagramfoto op #blackouttuesday:
"Alleen door de handen in elkaar te slaan kunnen we van de prachtige aardbol waarop we mogen leven een mooiere plek maken. De mens is een kuddedier. Wij hebben elkaar nodig.
Wie je ook bent,
Waar je ook vandaan komt,
Wij zien je graag."
Liefs,
Lise
n°5 Les filles du monde.
With love by Lise Rymenants, 08/03/2020
Op de achtste dag van de maand maart vindt er alweer een speciale dag plaats. Althans speciaal. Dat maak je er zelf van natuurlijk. Zo gaat dat ook met Sinterklaas en Valentijn. Ik heb het daarentegen het liefst over Internationale Vrouwendag in het artikel van deze maand. Wat betekent het om een vrouw te zijn in de wereld waarin we vandaag leven? Waarom wordt het begrip "Feminisme" op zulke gedifferentieerde manieren geïnterpreteerd? En is die dag eigenlijk nog wel nodig? Ik probeer in dit issue mijn visies en antwoorden omtrent het zijn van een jonge vrouw in de hedendaagse westerse samenleving te formuleren.
""Je bent toch geen feministe, hé?"
Awel, dat is een goede vraag. Het is namelijk een zeer omvangrijk begrip. Vooral bij het mannelijke geslacht lokt het vijandelijkheid uit. Zo een gevoel van "wij versus zij". En dat is spijtig. In mijn ogen is feminisme net het tegenovergestelde. Het accepteren van elkaar. Het streven naar de meest pure vorm van gelijkheid tussen beide seksen en alle genders daar tussenin. Voor mij is het verder het bereiken van geslacht-neutrale normen. Waarom zou ik als meisje geen carrière mogen maken, en opgevoed moeten worden om de rest van mijn leven in functie van anderen te leven? Mijn man mag achter de strijkplank gaan staan en ik zal het geld wel binnenhalen of het gras afrijden, denk ik dan. Misschien ook gewoon om wat tegendraads te doen. Ik wil maar zeggen dat het compleet normaal is dat ieder zijn eigen taken opneemt in een huishouden. Maar wanneer dit impliceert dat de vrijheid van de één in grote mate moet inboeten voor die van de ander (en dat al eeuwenlang) is er misschien toch iets grondig mis, niet?
Mannen en vrouwen verschillen fundamenteel van elkaar op fysiologisch, hormonaal, psychisch... gebied, daar ga ik niet over muggenziften. Daarom ben ik het met je eens wanneer je stelt dat mannen fysiek sterker zijn dan vrouwen. Ik ben het daarentegen niet eens met het feit dat je de vrouw als het zwakke geslacht bestempelt. Wetende dat een vrouw jou op de wereld heeft gezet, dat het de vrouw is die een gigantisch empathisch vermogen bezit en dat Obama de vrouw beschouwt als meest ideale leider van een land, raad ik je aan om toch minstens twee keer na te denken vooraleer je zulke uitspraken doet. Wat veel mensen vaak vergeten, is dat we elkaar uiteindelijk allemaal nodig hebben. En dan bedoel ik niet enkel mannen en vrouwen, maar gewoon wij, "de mensheid". Ik heb nooit begrip gehad voor discriminatie in alle vormen van het woord. Schaars gekleed, zwart, volledig bedekt, blank, merkkledij, holebi, tweedehands, bruin, klimaat (on)bewust... Van mij mag iedereen geloven/zijn/dragen wat die zelf wilt, zolang men beseft dat samenleven bij één ding begint, namelijk respect. En dat voor iedereen.
"Ik kan niet wachten tot het zomeruur opnieuw wordt ingezet."
Samen met een aantal vriendinnen sprak ik onlangs over onze ervaringen omtrent seksuele intimidatie. De verhalen sloegen in als een bom. En vooral de gelijkenissen in het gedrag dat we stellen om zulke omstandigheden in de toekomst te vermijden. Vanaf dat het donker wordt, komen we niet meer alleen buiten. En als we dit dan toch doen, zal het niet te voet zijn. Waarom? Wel, ik weet het soms ook niet meer. Misschien door de angst om (weeral) de foute persoon tegen te komen? Misschien omdat het ons aangeleerd wordt om 24/7 op onze hoede te zijn? Of misschien overdrijven we? Hoewel ik een prominente tegenstander ben van dat laatste antwoord, zou ik er toch alles voor over hebben om dat als de realiteit te beschouwen.
Deze video heeft me bij de keel gegrepen. Het is een regelrechte aanrader voor iedereen, dus neem alsjeblieft even de tijd om ze te bekijken (indien je dat nog niet hebt gedaan). De tekst werd in 2017 geschreven door Camille Rainville, een Amerikaanse studente en blogger. Vorige week werd de tekst in de vorm van dit filmpje met de wereld gedeeld. Ze werd ingesproken door Cynthia Nixon, die je misschien wel kent als Miranda uit "Sex And The City". Zo werden de video en de tekst intussen wereldberoemd.
Het lijkt misschien overdreven, maar bij elk aangehaald onderwerp kon ik me wel een situatie inbeelden waarin ik, of een vriendin/familielid/kennis zich al eens heeft bevonden. En dat is niet normaal. Het is niet normaal dat ik, wanneer ik een vrouw 's avonds in de stad over straat hoor wandelen enkel kan denken: "meisje toch, respect dat je dit durft." Het is niet normaal dat bijna elke vrouw in haar leven minstens een keer voor de spiegel heeft gestaan met haar buik ingetrokken, omdat haar uiterlijk niet voldoet aan het schoonheidsideaal. Het is niet normaal dat we moeten nadenken over de kledij die we dragen, omdat mannen zich niet zouden kunnen inhouden. En ik kan zo nog een hele tijd blijven doorgaan. Komaan, het is 2020? Na bijna negentien jaar op deze wereld ben ik het gewoon kotsbeu om steeds rekening te moeten houden met wat een ander van me zal denken, maar toch blijf ik dat doen. Het wordt ons namelijk aangeleerd om in functie van een ander te leven. Daarom vind ik het zo belangrijk om als vrouw ook een lijst met levensdoelen te hebben. Op die van mij staat "carrière maken", misschien zelfs hoger dan "een gezin". Ik ben echt een familiemens, dus versta me niet verkeerd, maar ik voel de drang gewoon zo sterk om mijn steentje bij te dragen aan het doorbreken van het traditionele gezinspatroon. Mijn oma was de eerste vrouw in haar dorp die een job op een hoge functie wist te strikken begin jaren '70. Absoluut niet vanzelfsprekend dus. En mijn opa besliste de grootste taken in het huishouden op zich te nemen, zodanig dat zijn vrouw kon doorgroeien. Als dat geen pure liefde is.
Zolang er gecommuniceerd wordt kunnen mannen en vrouwen zo veel bereiken samen. Dat geldt in de politiek, maar ook op cultureel en sociaal-economisch niveau. Alleen zo wordt de theorie omgezet in de praktijk.
Ten slotte heb ik nog een kleine boodschap van algemeen nut. Deze geldt trouwens niet enkel voor mannen, want ook vrouwen zijn schuldig. Toen ik enkele jaren geleden naar een concert ging, nam de zangeres van de groep even tussendoor het woord om de volgende boodschap mee te delen: "Mannen, jongens, we hebben jullie hulp nodig. Luister alsjeblieft eens naar de kleine, onderliggende seksistische grappen over vrouwen die jullie gewoon laten passeren of zelf vertellen, oké? En vertel je vrienden/jezelf in het vervolg dat ze hiermee niet f*cking grappig zijn." (Klara Söderberg - First Aid Kid)
Die speech is me altijd bijgebleven. En dan vooral omdat ze zo veel waarheden bevat. Ik zeg niet dat humor over zulke onderwerpen niet meer mag, maar het is de manier waarop die het verschil maakt. Dus laten we afspreken dat je in het vervolg eens probeert in te gaan tegen uitspraken als deze. Ik denk namelijk dat ik in naam van heel veel vrouwen spreek wanneer ik zeg dat een man die het opneemt voor een vrouw 1000000 keer aantrekkelijker is dan een 'patattenzak' die zijn mond niet durft open te trekken uit angst om zijn vrienden te verliezen. En vrouwen die elkaar 'slutshamen' (= iemand als slet/hoer bestempelen), vraag ik vriendelijk om gewoon te zwijgen in het vervolg. Het is gewoonweg dom iemand het gevoel te geven dat hij/zij zelf in de fout zou zijn moest een ander zijn/haar handen niet kunnen thuishouden. Alleen door op zulke zaken te letten komen we misschien toch eens een stapje dichter bij de gelijkheid die we al eeuwenlang willen bereiken.
"Lekker wijf, hoer, domme kut, bitch ..."
In mijn ogen is de vrouw prachtig. En ik ben trots dat ik er een ben.
Of ik een feministe ben? Wel, ik denk het. Nu jij nog.
Liefs,
Lise
n°4 Tijd voor de cadeautjes!
With love by Lise Rymenants, 1/12/2019
It’s that time of the year again waar iedereen vraagt wat er op je verlanglijstje staat, en jij ook hoogstwaarschijnlijk alle winkels in de wereld van kop tot teen onderzoekt om toch nog dat ene perfecte cadeau te strikken. In het geval dat je nu denkt: “Wow, dat is juist! Maar wanneer moet ik dat nog doen? En wat moet ik in hemelsnaam dit jaar weer kopen?”, ben ik er om een aantal cadeautips mee te geven. Verder wil ik je nog vertellen dat het allemaal voorbeelden zijn waar de “gever” (buiten een lege portefeuille) ook nog eens iets aan heeft. Twee vliegen in één klap dus. Ik hoop dat je inspiratie uit de tips haalt, en wens je voor nu al een fijn kerstfeest en een spetterend 2020!
Om te beginnen geef ik je de tip mee om een kerstmand samen te stellen. Het principe is vrij simpel, aangezien er eigenlijk geen regels bestaan. Jij bepaalt namelijk het bedrag en wat je exact zal afgeven. Zoek een leuke mand of tover een kartonnen doos om naar een eyecatcher waarmee je de aandacht van alle gasten trekt bij het binnenkomen. Het fijne aan deze soort verrassingen is dat je er ook iets vrij persoonlijk van kan maken. Stel dat de persoon waarvoor jij een cadeautje moet kopen een echte levensgenieter is, dan past eten, bubbels, verwenproducten … perfect in het assortiment. Een creatieveling kan je dan waarschijnlijk weer blij maken met tekenpapier, bloempitten om te zaaien, een chocolademelk set (je weet wel, met marshmallows …), stiften van goede kwaliteit … Het is altijd handig om te weten waar iemand van houdt. Een paar winkels die ik aanraad om een bezoekje te brengen zijn Dille & Kamille, Hema, Ava … En voor wie nog wat meer inspiratie nodig heeft, staan hieronder een aantal voorbeelden.
Een volgende aanrader vergt iets minder creativiteit. Enkele jaren geleden hoorde ik namelijk van een site waar je een eigen planner of agenda volledig naar keuze kan samenstellen. Zelf heb ik het programma nooit uitgetest, maar het lijkt me wel heel fijn om bijvoorbeeld een gepersonaliseerde planner cadeau te krijgen. Hierdoor leek het me wel de moeite om als tip mee te geven. De exacte site heb ik niet onthouden, maar die van Personal Planner lijkt me zeker niet mis. Laat me dus maar weten of het de moeite waard is om uit te testen indien jij het aan iemand (of jezelf) cadeau geeft!
Voor iemand waar je echt een heel goede band hebt, is een notitieboek met al jullie herinneringen ook een heel persoonlijk en fijn idee. Je plakt hier dan bijvoorbeeld alle foto's, quotes, landkaarten, reistips, toekomstplannen, memes, teksten ... in die voor jullie beiden een betekenis hebben gekregen doorheen de jaren. Volgens mij is dit een van de meest persoonlijke en waardevolle cadeaus die je iemand kan geven. Verder blijft het een prachtig boek vol herinneringen waar je nog jarenlang plezier van zal hebben, geloof mij! En stel dat je het niet volledig krijgt volgeschreven, is het ook nog altijd een optie om de laaste pagina's open te laten zodat de ontvanger van het cadeau zelf het herinneringenboek aan kan vullen!
Iedereen kent wel de typische cadeaubonnen. Ze zijn namelijk een heel populair geschenk, zeker tijdens de eindejaarsperiode. Aangezien het voor mij eigenlijk altijd een vrij makkelijke manier leek om er vanaf te zijn, maakte ik vroeger vaak persoonlijke bonnen om samen met de persoon voor wie ze zijn bedoelt iets te gaan doen. Zo hebben zowel zender als ontvanger iets aan het cadeau. De activiteiten kunnen heel uiteenlopend zijn, en het fijne is dat je als gever mee bepaalt wat jullie samen zullen gaan doen. Ideetjes die ik mee wil geven zijn: een etentje in jullie favoriete restaurant, samen naar de bioscoop, een dag in een welness, ontbijt op bed, voor één dag te huistaken overnemen ... Het zijn heel kleine dingen, maar veel mensen halen meer plezier uit activiteiten in plaats van een normaal materieel cadeau. Schrijf de activiteit op een zelfgemaakte "cadeaubon", spreek een datum af en jullie zijn vertrokken!
De laatste cadeautip staat ook op mijn eigen verlanglijstje. In Nederland worden namelijk veel meer magazines uitgegeven dan bij ons. Omwille van die reden is het niet altijd even makkelijk om ze ook in België te verkrijgen. Daarom lijkt me een abonnement op je favoriete tijdschrift/krant ... een heel tof cadeau, indien je weet dat de persoon in kwestie bijvoorbeeld graag leest. Ook voor antilezers is er een oplossing. Een cadeaukaart voor een maand gratis Netflix kan namelijk een heel leuke tip zijn, en hier kan ook de ontvanger plezier aan beleven tijdens een leuke filmavond!
De maand december belooft er eentje met veel stress, warmte (voor de kachel) en plezier te worden. Zoals je waarschijnlijk al hebt gemerkt, heeft dit artikel een kleiner formaat dan de vorige issues. Daarvoor zou ik me toch even willen verontschuldigen. We proberen namelijk elke maand iets mooi aan jullie over te brengen, maar de (school)plicht roept natuurlijk ook. Door de examenperiode die wij de komende maanden tegemoet gaan, zullen we hoogstwaarschijnlijk een stapje achteruit moeten nemen. Geen nood, we hebben grootse plannen op de agenda staan dus je bent nog niet van ons af! Ik wil je nogmaals een geweldig nieuw jaar toewensen waarin al je dromen mogen uitkomen, en je bovendien bedanken voor het lezen van ons vijfde issue. Hopelijk tot snel!
Liefs,
Lise x
n° 3 Living the kotlife
With love by Amber Branders & Lise Rymenants, 1/11/2019
November. De eerste volledige maand + een paar daagjes op kot, zit er voor ons op, lieve lezer. En wat was het een hele ervaring. Kot inrichten, het studentenleven & Leuven ontdekken, overleven in de aula's van de KUL en nog veel meer kwam er op ons af. We werden geconfronteerd met gevoelens van angst, zelfstandigheid, vreugde, onzekerheid, blijdschap, dankbaarheid en vooral genot.
In dit artikel nemen zowel Lise als ikzelf je mee in onze eerste maand in Leuven en hoe wij ons kotlife en studentenlife beleven.
Veel leesplezier! X
amber
Kotlife. Het is zover. Het moment waar ik al de hele zomer naar uitkeek, het inrichten van mijn kot. Mijn eigen plaatsje in Leuven. Toen ik mijn kot had ingericht, drong het me pas echt tot me door dat vanaf nu mijn leven een hele nieuwe wending krijgt. Opeens kreeg ik veel meer verantwoordelijkheid en zelfstandigheid, ik voelde me zowel enthousiast en onzeker tegelijkertijd. Het studentenleven brengt zoveel nieuwe dingen met zich mee, die je allemaal zo graag wilt ontdekken. Maar daarnaast vergen de universitaire studies ook wel wat aandacht, die ik soms nog liever aan het studentenleven geef :).
Ikzelf wilde altijd al zo graag op kot en het liefst in Leuven. Er is geen enkele andere studentenstad waar ik me zo thuis voel. Mijn kot is gelegen in de Vaartstraat, in het centrum van Leuven, wat ik een ultieme locatie vindt. Dicht gelegen bij de Oude Markt, beter kan het niet gelegen zijn! :) Wat erg leuk is aan Leuven, is het feit dat deze studentenstad niet zo groot is als ik feitelijk dacht. Natuurlijk is deze wel groter dan het dorp waar ik ben opgegroeid, maar in het algemeen is alles met de fiets en zelfs te voet heel praktisch bereikbaar, zeker binnen de ring van Leuven. Ikzelf ben erg blij met de locatie van mijn kot. Het is een rustige straat, maar tegelijkertijd bruist het wel van de studenten wat het zo’n aangename sfeer geeft. Mijn kot heb ik gevonden via een oudere vriendin, die al op dit kot zat en hier goede ervaringen bij heeft.
Mijn kot is gelegen op de gelijkvloers van het 3-verdiepige kotgebouw, waar ikzelf en 25 andere studenten wonen. Ik heb voor de gelijkvloers gekozen, aangezien ik dit wel een handige locatie vond (ook zeker als ik een pintje te veel op heb ;) ). Mijn kot bedraagt een oppervlakte van 18 vierkante meter, wat best wel groot is voor een kot. Ik heb gekozen voor geen gemeenschappelijke badkamer en keuken, omdat ik echt het ‘kotgevoel’ wilde ervaren. Als ik eerlijk moet toegeven, mis ik soms wel de luxe om een eigen toilet en douche te hebben, maar al bij al na een beetje wennen valt het heel goed mee.
Zoals je op de foto kan zien, lieve lezer, heb ik voor de inrichting van mijn kot voor 4 basiskleuren gekozen: zwart, wit, grijs en paarse tinten. Deze laatste gebruik ik als accent- kleuren om mijn kot een ‘girly’-touch te geven. De kast, bed, bureau & bureaustoel waren al aanwezig van het kot zelf. Ik vond deze nog wel passen bij mijn grijze slaapzetel van Ikea, vandaar dat ik besloot deze te houden. Zoals je bijna in elk kot wel zal zien, zijn er altijd bepaalde meubels van Ikea te bespeuren. Ikzelf heb er ook verscheidene in mijn kot. Zoals mijn slaapzetel, waar ik erg tevreden over ben en ik ten zeerste aanraad voor op kot. Je kunt hem zowel als bed en zetel gebruiken, altijd handig als je een sleepover doet met je vrienden. Daarnaast vond ik de kleur ook prachtig passen bij mijn kasten en met de paarse kussen afgewerkt, paste het volledig in mijn thema.
Zoals ik al eerder aanhaalde in het artikel over new plans, wilde ik in mijn kot graag mijn kaartenverzameling en polaroid collectie verwerken. Ik heb gekozen om de kaartenverzameling en mijn wereldkaart boven mijn bed te hangen. Wanneer ik in mijn bed lig, kan ik even kijken naar de verschillende plaatsen waar ik al geweest ben en mooie herinneringen ophalen. Mijn polaroid verzameling, hangt boven mijn zetel. Dit vind ik ook heel gezellig, zeker wanneer vrienden eens langskomen om te chillen en we samen in de zetel kijken naar de polaroids en herinneringen ophalen aan vroeger.
Op mijn kot heb ik een lavabo, wat erg handig is om je klaar te maken. Ik heb een kastje van de Ikea gekocht om bepaalde toiletbenodigdheden in kwijt te kunnen. Daarnaast heb ik ook een wasrekje gekocht (Ikea) en een wasmand (Wibra) , altijd handig om je natte handdoeken en vuile kleren aan op te hangen.
Wat natuurlijk ook niet kon ontbreken, waren de decoratieve zaken en de kotplanten! Ik koos zelf voor de plastic kotplant, aangezien ik niet zo’n held ben in het onderhouden van deze zaken. Ik vind het een grote meerwaarde om je kot wat aan te kleden met planten, dit geeft een meer huiselijke en warme sfeer. Daarnaast legde ik ook de accenten op mijn Vogue - verzameling, die ik samen met Lise deel en gaf ik mijn Vogue’s een mooi plaatsje op mijn kast.
Wat ik ook zelf een grote aanrader vindt, is een printer op kot. Heel handig, zeker als student. daarnaast raad ik het ook aan om een eigen frigo te kopen, dit is altijd handig om bepaalde etensresten van thuis of een diepvries - pizza te bewaren, want deze kunnen soms wel eens verdwijnen in de gemeenschappelijke keuken. Ikzelf heb gekozen voor een mini-frigo met diepvries in, wat ik ten zeerste kan aanraden. Daarnaast beschik ik ook over een micro-golfoven, dit hoeft niet per se in een kot, zeker niet met gemeenschappelijke keuken. Ik heb gekozen voor deze optie, aangezien we met veel de keuken gebruiken en ik het soms handiger vind om op mijn kot snel de resten van het eten op te warmen, die ik van thuis heb meegekregen.
Amber 's Place
Al bij al, lieve lezer, kan ik het kotleven zo hard aanbevelen! Het is een onvergetelijke ervaring die deel is van het studentenleven en zonder dat je het beseft ook een grote invloed heeft op jezelf en je persoonlijkheid. Door al een maand op kot te verblijven, heb ik al bepaalde aspecten van mezelf ontdekt door de grote verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid die je plots krijgt. Het is een hele ontdekking en ja, ik moet toegeven in het begin, had ik wel een beetje angst. Alles was nieuw, de leerstofhoeveelheden van universiteit zijn niet meer hetzelfde als die van het middelbaar en het was allemaal even hard wennen. Ook vond ik het heel spannend om mijn kotgenoten te ontmoeten. In het begin had ik een beetje angst of ze mij wel leuk gingen vinden. Of ik een goeie band ging opbouwen met mijn kotgenoten, maar in het algemeen valt het goed mee. Door even een babbeltje te doen of samen te eten in de gemeenschappelijke keuken, leer je je kotgenoten meer en meer kennen en geeft dit ook een aangename sfeer.
Wat ik je wel heel hard kan aanraden en mij heel hard geholpen heeft om me thuis te voelen in Leuven en op kot, is de kennismakingsdagen die door elke faculteit worden aangeboden. Zowel Lise als ikzelf hebben deze beiden gedaan en we spreken nu nog dagelijks af met de mensen van onze richting die we daar leren kennen hebben, dit maakt het ook vele aangenamer om naar de hoorcolleges te gaan. Ik kan het studentenleven eigenlijk in één woord samenvatten, lieve lezer en dat is ‘GENIET’. Geniet van de mooie momenten die je beleefd, van de nieuwe mensen die je leert kennen, van de geweldige cafémomenten & TD’s en combineer het mooie aan het studeren. Ikzelf probeer deze stategie toe te passen en ik kan dit echt aan raden, ik leer overdag en in de avond tot een bepaald uur en dan probeer ik elke avond iets ontspannends te doen met vrienden. Ook probeer ik elke week minstens 1 keer te gaan sporten. Ik heb een sportkaart van de KuLeuven genomen, wat heel handig is, want ze hebben een groot aanbod aan sporten. Daarnaast beschik ik ook over een cultuur kaart, wat ook erg fijn is, want ze bieden verscheidene optredens, theaters en films aan. Helemaal gratis!
Het studentenleven & Leuven, blijven me elke dag verassen, maar ik geniet er elk moment ten volste van! En ook al zit het even niet mee, lukt het studeren niet zo goed, toch probeer ik er altijd iets goed in te zien, want je bent niet alleen. Wanneer ik sprak met mede - studenten, bleek dat iedereen hetzelfde gevoel had van op kot te gaan of de kotgenoten wel leuk waren, het gemis naar thuis. Het collectieve gevoel, de samenhorigheid, vind ik heel tof en aangenaam. Je voelt je niet alleen, ook als het even slecht gaat.
Lieve lezer, ik kan niet wachten om nog meer kotmomenten en Leuven weetjes met je te delen.
Xoxo, Amber
LISE
Elke persoon die me vraagt hoe het leven in Leuven tot nu toe is verlopen, kan ik telkens een positief antwoord geven met een lach op het gezicht. Al vanaf week één voelt het namelijk alsof ik er al mijn hele leven woon. Een beter gevoel dan dat kan je volgens mij niet hebben. Natuurlijk is dat iets heel persoonlijk. Er zijn genoeg mensen die het net wel moeilijk hebben om zich aan te passen aan deze nieuwe levensstijl, en al eens te kampen hebben met een portie heimwee. Daarom besef ik dat ik me heel gelukkig mag prijzen. Volgens mij komt dat ook deels door het feit dat ik van mijn kot een persoonlijke, gezellige plaats heb kunnen maken. Hieronder deel ik de meest favoriete elementen die zich in mijn studentenkamer bevinden. En ik gooi er bovendien tussendoor nog enkele tips bij om jouw eigen (toekomstige) studentenleven iets aangenamer te maken.
Om te beginnen wil ik meegeven dat een kledingrek in jouw kamer een echte meerwaarde geeft. Wie het eerste lifestyle artikel (Issue August, helemaal onderaan deze pagina) op onze site al heeft gelezen, weet dat dit item bovenaan mijn verlanglijstje stond. Het leek mij altijd zoiets praktisch, maar vooral een goede manier om je ruimte op te vullen en alle aandacht naar je kleren toe te trekken. Dat merk ik bovendien ook wanneer er eens bezoek is, want het eerste wat men dan doet is even naar mijn kledij kijken. Het lijkt gek, maar dat rek zorgt er steeds voor dat het gesprek op gang blijft. Ik kocht mijn exemplaar bij (je raadt het nooit) IKEA. Ze is gemaakt uit zwarte kunststof, waardoor ik het contrast met witte metalen kledinghangers (ook IKEA) heel tof vond.
Een volgende aspect bevindt zich onder het kledingrek. In de al eerder vermelde meubelketen kocht ik drie opbergdozen die verrassend genoeg perfect naast elkaar onder het rek passen. Eerst kocht ik ze zonder duidelijk doel, maar achteraf gezien bieden ze een ideale plaats voor ondergoed, kousen, mutsen, handschoenen ... Een echte aanrader dus!
Om verder te gaan heb ik een vrij ongewone aanrader voor jullie. Aangezien het altijd kan zijn dat er iemand eens moet blijven logeren, is de aanwezigheid van een luchtmatras nooit een overbodige zaak. Toch is het steeds een heel gedoe om zoiets op te zetten en terug in te laden. Daarom besliste ik twee gewone matrassen op elkaar te leggen. Voor mij is het bovendien extra zacht om te slapen, geloof me. En verder dien ik gewoon een matras van mijn bed af te halen indien er een logé is. Echt handig!
Als we met de klok mee zouden doorlopen in de kamer, komen we bij het grote raam uit. Daar ben ik trouwens ook extreem gelukkig mee. De vensterbank wordt, zoals alle andere elementen in mijn kot, functioneel gebruikt. Er staat namelijk een kleine spiegel op waar ik me elke ochtend klaarmaak, aangezien natuurlijk daglicht nog steeds de beste manier is om bij wakker te worden. Daarnaast staat een houder voor mijn juwelen. Oorspronkelijk dient deze voor het ondersteunen van bloempotten, maar ik gebruik hem dus op een ander manier. De spiegel is afkomstig van IKEA en de juwelenhouder kocht ik bij Hema. Vervolgens ligt er ook een dikke stapel Vogue magazines op de marmeren vensterbank. Deze wordt nog verder opgevuld door kaders met persoonlijke foto's. Ik raad je trouwens aan om eens een bezoekje te brengen aan de kringloopwinkel voor zaken zoals bijvoorbeeld fotokaders. Je zou er van verschieten hoeveel mooie spullen er te vinden zijn in tweedehandswinkels. Een bezoekje brengen aan jouw dichtstbijzijnde winkel kan nooit kwaad.
Mijn grote stoel is en blijft een eyecatcher. Dat was die al in mijn slaapkamer toen ik nog continu bij mijn ouders woonde, en is die nu nog steeds op kot. Ondertussen heb ik ze al bijna 4 jaar, en heb eigenlijk nooit spijt gehad van de aankoop. Ook deze komt van bij IKEA, en ik geloof dat ze er nog steeds verkocht wordt in diverse kleuren. De mijne is de donkergrijze variant, vrij tijdloos dus. Bovendien is het de eerste plaats waar bezoekers in komen zitten, en dient ze voor mij als ontbijtplaats (als ik eens even tijd heb). Ook 's avonds settel ik me er vaak in met een dekentje voor het kijken van een film of serie, in het geval dat ik thuis blijf.
Naast mijn stoel staat een tafeltje waar dekentjes en LP platen in liggen. Bovenop ligt een platenspeler. Deze gebruik ik vaak om tijdens het leren even aangename muziek te luisteren zonder dat ik daarvoor mijn gsm hoef te gebruiken. Het geeft telkens een heel andere sfeer wanneer ik een plaat opleg. Ik kan dat gevoel moeilijk beschrijven.
Die witte zak met strepen op de foto hiernaast is een waszak (IKEA ...) die er naar mijn mening veel te leuk uitzag om te laten staan. Ze vult de ruimte tussen mijn bureau en stoel op EN zorgt ervoor dat ik geen last heb van mijn vuile was. We kunnen dus spreken van een win-win-situatie!
Het schoenen rekje op de foto rechtsboven is een topaankoop geweest in mijn ogen. Ik neem standaard drie paar schoenen mee naar mijn kot, en laat dat nu net het maximum aantal zijn dat op dit rek past. Het zorgt er bovendien voor dat ik mijn schoenen meteen uitdoe als ik de kamer binnenkom, en op die manier zo weinig mogelijk vuil maak. Zoals je op de foto kan zien, ontwikkelt er zich wel snel stof onder, maar gelukkig bestaan er stofzuigers om dat probleem op te lossen. Ik probeer trouwens om de zoveel tijd even alles goed proper te maken, want je zou er van verschieten hoe snel een kamer vuil wordt.
Boven het rek hangt een spiegel die ik bij het kot kreeg. Die hangt op een heel tactische plek (naast de deur, lol) waardoor het nakijken van mijn outfit in een mum van tijd is gebeurd. Dat is vooral handig wanneer ik in tijdsnood zit.
Ten slotte heb ik het graag nog even over twee elementen in mijn badkamer die het leven een stukje makkelijker maken. Een eerste is het mandje met zwarte stippen (IKEA) waarin ik diverse dingen opberg. Geloof mij, je zou er van verschieten hoeveel er in dat zakje past! Op dit moment ligt mijn haardroger, stijltang en haarborstel erin. De vorige weken hebben mijn handdoeken er bijvoorbeeld ook bij in gelegen. Ik raad het dus echt aan om naar zulke praktische dingen te zoeken die je in de toekomst voor nog andere zaken kan gebruiken.
Verder hangt er in mijn douche een bakje waar ik alle wasproducten in kwijt kan. Ook deze komt van bij Ikea, en ik moet zeggen dat het tot nu toe het beste exemplaar is dat we al gehad hebben. In het verleden begaven de zuignappen het meestal, maar dit systeem zit heel sterk in elkaar, waardoor het nog geen enkele millimeter verschoven is. Ik ben dus helemaal blij met deze aankoop!
En nu zit het er ook voor mij weer op voor deze maand. Hoewel het nu lijkt dat ik er blij mee ben om niet meer thuis te wonen, maakt het me toch elke week weer heel gelukkig om terug naar mijn dorp te trekken. Wat ik vooral heb gemerkt, is dat ik er nog meer waarde aan hecht om bij mijn familie te zijn en te genieten van de momenten met hen. Maar begrijp me niet verkeerd, want ook op zondagavond maakt mijn hart een sprongetje bij het idee dat ik weer naar mijn eigen plek ga verhuizen. Volgens mij heb ik de balans tussen het thuis- en kotleven echt al gevonden. Conclusie: Ik ben hier pittig gelukkig en heb het gevoel dat ik de juiste stap op het juiste moment heb genomen, en dat gevoel wens ik iedereen toe!
Liefs,
Lise x
n°2 The BINGE is for WATCHING
With love by Lise Rymenants & Amber Branders, 01/09/2019
Voor mij betekent de intrede van de maand september dat de zomer voorbij is. Het spijt mij als dat hard aankomt omdat jij er een ander idee over hebt, maar mijn all time favorite seizoen is en blijft DE HERFST. Ik kan dus niet in woorden uitdrukken hoe erg ik naar de komende maanden uitkijk. De allermooiste kledij (naar mijn mening) wordt weer uit de kast gegrepen, en we kunnen opnieuw gezellig binnen zitten onder een deken met een warme chocomelk en een goede serie terwijl het buiten regent. Oké, misschien stel ik het me allemaal iets te romantisch voor. Soit, of je nu nog een maand vakantie hebt, of al naar school moet; hier zijn mijn (en één van Amber) favoriete series om eens goed bij uit te rusten.
BIG LITTLE LIES, HBO
LISE
Voor een portie harde realiteit, drama en een topcast moet je bij Big Little Lies zijn. Het verhaal speelt zich af in het prachtige kustdorp Monterey waar een moord wordt gepleegd tijdens een benefietavond van de lokale lagere school. Er wordt al vanaf het begin ingezoomd op de gezinnen van vijf leerlingen uit het eerste leerjaar. Met actrices zoals Reese Witherspoon, Shailene Woodley en Nicole Kidman in de hoofdrollen worden de moeders indrukwekkend vertolkt. Doorheen alle afleveringen mixt men flashbacks en flashforwards met ondervragingen bij de politie. De kracht van de serie is haar grote portie realiteit. Zo komen onderwerpen als huiselijk geweld, financiële problemen en seksueel misbruik overduidelijk aan bod. Bovendien is het een serie waarbij je na moet denken, iets waar ik wel van hou. In het recente tweede seizoen vervolledigt Meryl Streep de cast. Alleen dat zou mij al aanzetten om beide seizoenen (bestaande uit zeven afleveringen) te bingewatchen. Verder producen Witherspoon en Kidman het volledige plaatje zelf en werken er opvallend veel vrouwen mee achter de schermen, iets dat tot op vandaag niet vanzelfsprekend is in Hollywood.
Van mij krijgt de serie het maximum aantal sterren, omdat er enorm veel diepgang in zit. Als kijker wordt je zodanig in het verhaal meegezogen dat je niet kan wachten tot het bekijken van de volgende aflevering. En dat elke keer weer, twee seizoenen lang! Als ik je nu nog niet heb overtuigd, kan ik nog meedelen dat de serie acht (!!!) Emmy Awards won en vier (!!!) prijzen bij de Golden Globes wegkaapte. Wie een aangepast abonnement heeft bij Telenet kan de serie “gratis” bekijken op Yelo Play. Indien dat niet het geval is, kan ik meedelen dat het eerste seizoen een tijd geleden te vinden was op VRT NU. Ik vermoed dus dat we het tweede deel daar binnenkort ook te zien zal zijn. Op Netflix zal je de Big Little Lies niet terugvinden, aangezien het een concurrent is van HBO (het productiehuis van de serie).
WTFock, SPUTNIK MEDIA
LISE
Ik denk dat iedereen de serie WTFock ondertussen wel kent, maar speciaal voor wie de laatste tijd onder een steen leefde zal ik toch nog even een kleine samenvatting maken. WTFock is een Vlaamse remake van de originele Noorse serie SKAM. Daarin staan jongeren en hun dagelijkse leven in combinatie met problemen centraal. In een heleboel landen werd de originele versie al nagemaakt, maar dan gewoon aangepast aan de eigen taal. Natuurlijk spelen er ook andere acteurs in mee en werden de namen wat bijgewerkt. Voor de rest is het scenario en de enscenering compleet hetzelfde.
Van de Vlaamse versie zijn er ondertussen twee seizoenen uitgekomen, maar er komen er nog meer aan. Elk seizoen wordt er ingezoomd op het leven van één personage, en worden de anderen iets minder belangrijk. Verder komen de afleveringen op willekeurige tijdstippen online en hebben alle personages een eigen Instagram-account waarop regelmatig foto’s worden geüpload. Door middel van de realistische en interactieve overdracht, lijkt het voor de kijker of de personages werkelijk bestaan. Er is echt goed over nagedacht, moet ik zeggen. Toch krijgt de serie van mij maar drie sterren. Veel diepgang zit er niet in de verhalen, omdat het een groot publiek aan moet spreken. Eigenlijk kan je het vergelijken met een mainstream tienerfilm, maar dan in de vorm van een serie die op een moderne manier wordt overgebracht. De meest voorkomende thema’s zijn vriendschap, liefde en relaties. Om eens even goed te ontspannen zou ik de serie zeker aanraden, maar hele grote avonturen moet je dus niet verwachten.
WTFock kan je bekijken op wtfock.be, maar ook op VIER, VIJF en Yelo Play (Telenet). Voor wie alle afleveringen van WTFock al heeft bekeken, heb ik nog de tip om de originele versie (SKAM dus) ook eens te bekijken. Via Dailymotion bekijk je de Noorse versie gratis én met Engelse ondertiteling.
UNDER THE DOME, NETFLIX
amber
Under The Dome is een Amerikaanse sciencefiction en dramaserie op mijn favoriete site bij uitstek, Netflix. Samen met mijn lief heb ik deze serie afgelopen zomer gekeken op aanraden van een vriend, omdat hij deze zo goed vond. En gelijk had hij. Vanaf minuut één waren we helemaal verslaafd aan deze serie en keken we de ene aflevering na de andere.
Het verhaal begint met een blik op het dagelijkse leven van de bewoners van Chesters Mill, een klein fictief stadje in de Verenigde Staten. Als kijker krijg je een blik op het leven van bepaalde inwoners, die later in de serie een grote rol spelen. Het dagdagelijkse leven van het vredige stadje krijgt plots een flinke wending wanneer er een mysterieuze koepel (the dome) de stad omringt. Niemand kan Chesters Mill in of uitgaan. Deze mysterieuze koepel zorgt voor verscheidene incidenten binnen de stad. Niemand weet hoe de koepel er komt en hoe deze kan verdwijnen.
Bij het kijken van deze serie, wordt je helemaal meegesleept in het leven van de bewoners in Chesters Mill. Je bevindt je als het ware zelf binnen the dome, zoekend naar antwoorden. Doordat de serie zo spannend is, verslind je aflevering na aflevering. Gebaseerd op een boek van Stephen King, een bekende horror en thrillerschrijver (wie ook bekend is voor het grote publiek als de schrijver van IT), heeft deze serie zeker een spanningsniveau om U tegen te zeggen. Het heeft niet dat horror gehalte dat IT heeft (gelukkig maar, want anders zou ik nooit 3 seizoenen kunnen kijken), maar wel de zekere spanning. Deze serie telt in totaal 39 afleveringen, verdeeld over 3 seizoenen. Elke aflevering heeft een speelduur van ongeveer 40 minuten, maar deze vliegen voorbij!
Nog veel binge-plezier,
Amber x
GOOD GIRLS REVOLT, AMAZON
LISE
Ik vermoed dat er niet veel mensen geïnteresseerd zullen zijn in deze serie, maar geef me heel even de kans om uit te leggen waarom ik ze zo geweldig vind. Good Girls Revolt is een serie die zich afspeelt tijdens de jaren ‘60 in de Verenigde Staten. Bij de redactie van de krant “News of the week” werken een hele hoop mensen, waaronder zowel mannen als vrouwen. Hoewel de wet in het (toenmalige) vooruitstrevende land vertelt dat beide geslachten gelijk zijn en evenveel rechten bezitten, mogen de vrouwelijke collega’s enkel opzoekingswerk doen. De mannen mogen er dus met andere woorden artikels schrijven en hun naam zetten onder het werk dat ze verricht hebben, terwijl de vrouwen eigenlijk bijna altijd het belangrijkste deel uitvoeren. Daarvoor verkrijgen ze geen evenwaardige behandeling. Twee jonge vrouwelijke journalisten hebben er na een tijd genoeg van. Ze trachten steeds meer vrouwen in het geheim aan hun kant te krijgen. Zo plegen ze uiteindelijk een aanklacht tegen de krant, en die wordt bovendien met de aanwezigheid van de pers uitgezonden op nationale televisie.
In grote lijnen is dat dus het verhaal, maar er zijn nog heel veel nevenintriges. Zo komt ook de problematiek rond anticonceptie aan bod. Vrouwen werden in die tijd namelijk ontslagen vanaf dat ze in verwachting waren om voor hun eigen gezin te zorgen. Ik kan erin komen dat je daarom een zwangerschap wilt uitstellen, maar anticonceptie werd nog niet gestimuleerd zoals vandaag de dag. Zo komen er dus meerdere onderwerpen aan bod en doet de serie zijn kijkers wederom nadenken over de verschillen en gelijkenissen tussen vroeger en nu.
Omdat het onderwerp en de enscenering mij interesseren, krijgt de serie vier sterren van mij. Natuurlijk is dat mijn subjectieve mening en heb ik er respect voor dat niet iedereen zulke thema’s fijn vindt, maar toch raad ik het aan om eens een kijkje te nemen. Er staat slechts één seizoen (bestaande uit tien afleveringen) online, aangezien productiehuis Amazon besliste om geen tweede seizoen meer uit te zenden. Je kan Good Girls Revolt bekijken op Yelo Play, maar ook op Proximus zou je de serie moeten kunnen vinden. Indien je geen toegang hebt tot beide moderators, is de serie ook hier te bekijken.
EUPHORIA, HBO
LISE
De net uitgekomen serie Euphoria is een klepper van formaat en een must see voor iedereen. Het hoofdpersonage Rue (vertolkt door Zendaya) is drugsverslaafd, verloor haar vader aan kanker en heeft geen close vrienden. Haar jongere zus vindt haar op de grond in een coma na het nemen van een overdosis, waarna Rue door haar moeder verplicht wordt af te kicken en naar een praatgroep te gaan. Wederom gaat ze naar een typische Amerikaanse school waar Jules als nieuwe leerlinge aankomt. Met haar heeft Rue voor het eerst echt een klik, ze brengt als het ware iets magisch in haar naar boven. In de eerste twee afleveringen wordt er ingezoomd op het leven van Rue. Bij alle andere episodes (buiten de laatste) ligt de focus op het verleden van de andere personages. Zo kom je als kijker pas na enkele afleveringen te weten dat Jules in het verleden een jongen was, dat de vader van de populairste footballer van de school in het geheim gay en een pedofiel is en dat de grootste seut van de school in een mum van tijd een pornoster werd. Je merkt het, de lading is zwaar, maar het is het kijken waard! Zendaya (Rue in de serie) zelf liet op Instagram het volgende weten:
“Ik wil jullie eraan herinneren, voor de première van de show, dat ‘Euphoria’ bedoeld is voor een volwassen publiek. Het is een rauw, eerlijk portret van verslaving, angst en de moeilijkheden van het leven in de hedendaagse maatschappij. Er zijn scènes die heel grafisch zijn, die moeilijk kunnen zijn om naar te kijken en die triggers bevatten. Kijk er alsjeblieft alleen naar als je zeker weet dat je het aankunt. Doe wat het beste is voor jou. Ook als je niet kijkt zal ik nog altijd dankbaar zijn voor je steun als fan.” - Zendaya
De manier waarop alles wordt vertoond, de muziek, de sfeer… het plaatje klopt gewoon. De make-up is trouwens ook heel opvallend en extra. Het is overduidelijk dat de makers daar bewust voor hebben gekozen. Het geheel heeft een groot artistiek niveau. In de laatste aflevering wordt een lied, speciaal voor de serie geschreven in samenwerking met Labrinth, door Zendaya gezongen met een gospelkoor. Omdat alles zo indrukwekkend in beeld werd gebracht, viel mijn mond bij die scène spontaan open. Daarom geef ik Euphoria ook het maximum aantal sterren. De beelden kunnen inderdaad triggerend werken, maar je moet elke episode met een open geest bekijken en alles relativeren. Indien je weet van jezelf dat je niet tegen zulke beelden kan, kijk je er inderdaad best niet naar. Maar laat het een troost zijn dat ik absoluut geen fan ben van ‘donkere’ films en series, en toch ben ik enorme fan van deze reeks geworden. Ook deze serie is te bekijken op Yelo Play en te streamen op HBO.
Ik hoop dat er toch minstens één serie bij was die jou heeft aangesproken. En als dat niet het geval is, mag je zeker jouw favoriet(en) doorsturen. Verder koos ik bewust voor de iets minder bekende series omdat het soms niet slecht is om eens open te staan voor iets nieuws. Alvast bedankt om dit artikel te lezen en (hopelijk) nog heel veel kijkplezier!
Liefs,
Lise x
n°1 NEW PLANS
With love by Lise Rymenants & Amber Branders, 01/08/2019
2019 heeft voor ons beiden veel betekenis, maar het staat vooral gekend als “een jaar vol veranderingen”. Onlangs studeerden we namelijk na zes jaar af aan de middelbare school. Door middel van dat diploma worden er weer nieuwe deuren opengezet naar andere fasen in ons leven, en op die manier laten we stap voor stap onze dromen steeds meer in vervulling gaan. Zo zullen wij twee bijvoorbeeld niet meer fulltime in ons ouderlijk huis wonen, beginnen we aan een studierichting die zich (hopelijk) volledig binnen ons interessegebied bevindt en zullen we 'de schoonsten tijd van ons leven' beleven. Want daar staan de studentenjaren voor gekend, toch?
“En, weet je al wat je gaat doen volgend jaar?”
Dat is dus de vraag die de gemiddelde laatstejaarsstudent haat omdat ze gewoon om de vijf seconden gesteld wordt (niet overdreven). Al sinds het begin van dit schooljaar (en zelfs vroeger) werden onze brievenbussen en mailboxen overbelast door boekjes en folders van universiteiten en hogescholen uit het hele land om ons als muizen in de studeer-val te lokken. Langs de ene kant heeft het allemaal wel zijn nut en is het belangrijk om er toch eens even goed over na te denken, maar langs de andere kant wil je vooral nog even niet volwassen zijn en gewoon genieten van je jeugdigheid. Maar goed, al bij al valt het wel mee. Wij hebben allebei (onbewust) gekozen voor Communicatiewetenschappen. Voor wie totaal niet weet wat die richting inhoudt, staat hieronder een korte samenvatting.
Communi-wat?
De academische bachelor in de Communicatiewetenschappen is een studierichting die gefocust is op het voeren van wetenschappelijk onderzoek over de samenhang van media, mens en maatschappij. De ontwikkeling van mediacultuur, mediapsychologie en strategische communicatie wordt gestimuleerd. Verder is het een veelzijdige richting waarmee je vele kanten op kan. Meer informatie vindt je hier.
AMBER
“In het begin vond ik het erg moeilijk om een studiekeuze te maken. Ik stelde het ook altijd uit om de folders te bekijken of eens dieper na te denken over een toch wel erg belangrijke keuze in mijn leven. Toen ik voor het eerst op een infobeurs was van de KU Leuven, kwam ik pas tot het besef dat ik volgend jaar aan het hoger onderwijs zal studeren met als uitkomst een diploma om een job of meerdere jobs uit te oefenen en zo mijn leven te vullen. Het was zeker niet simpel, deze studiekeuze. Het vergde veel getwijfel, gepraat en onzekerheden over mezelf en mijn eigen kunnen. Vragen zoals “Ga ik dit wel aankunnen?”, “Is deze richting wel echt iets voor mij”, “Hoe zit het met mijn vrienden die in andere steden gaan studeren?”
Hoewel veel mensen me vertelden dat deze laatste vraag geen belang heeft bij het maken van eender welke studiekeuze, zorgde ze bij mij toch wel voor de nodige twijfels. Hierdoor besefte ik vooral ook wat voor een ander leven ik volgend jaar tegemoet ga en hoe bepalend deze keuze is. Na veel open lesdagen, infodagen, infobeurzen en verscheidene gesprekken gevoerd te hebben over mijn studiekeuze kwam het er eindelijk uit: Communicatiewetenschappen. Een richting met veel mogelijkheden, maar ook gericht op mediastrategieën, communicatieve vaardigheden, filosofische denkgebieden en nog zoveel meer. Allemaal dingen die me erg interesseren. Ik heb ook erg getwijfeld over Rechten en Sociologie, maar na een lijstje te maken met positieve en negatieve punten aan deze richtingen, kwam ik tot mijn definitieve keuze. Dit lijstje raad ik erg aan, voor mocht je net zoals ik even aan het struggelen zijn met je studiekeuze.
Wat ik later ga doen met deze richting weet ik nog niet, wat ik wel weet is dat ik graag wil spreken voor mensen en in naam van bedrijven. Waarschijnlijk ga ik dan kiezen voor de master bedrijfscommunicatie, een afstudeerrichting in deze academische opleiding. Of misschien ga ik eventueel nog een master-na-master doen in de Rechten of iets anders. Ik vertrouw op wat de toekomst me brengt.“
LISE
“Ik heb eigenlijk geen last gehad van keuzestress. Al enkele jaren dacht ik aan de richting Communicatiewetenschappen, omdat ik altijd al journaliste wilde worden. Deze site betekent voor mij dus ook heel veel, omdat ze aanvoelt als een soort van voorbereiding op de toekomst. Als ik merk dat schrijven met een doel voor mensen mij nu al niet goed lukt of dat ik het vrij snel beu wordt, dan weet ik dat ik misschien toch beter niet kan kiezen voor een master in de journalistiek. En dan kan ik toch maar eens beter de andere mogelijkheden overwegen. Maar tot nu toe voelt het allemaal wel heel goed aan en ben ik er steeds meer van overtuigd dat dit iets is dat ik nog heel lang wil doen.
Door alle informatie van studierichtingen heb ik wel heel kort overwogen om Rechten te gaan studeren, maar aan dat idee maakte mijn buikgevoel al vrij snel een einde. Ik voel dat dit is wat ik moet doen en ben (nu toch nog) gemotiveerder dan ooit.”
Nu zijn we aangekomen bij ons favoriete onderdeel, namelijk op kot gaan! Vanaf eind september verlaten wij namelijk voor het grootste deel van de week onze habitat waar we de afgelopen achttien jaar zijn opgegroeid. Hoe dat zal verlopen weet op dit moment nog niemand, maar voorlopig hebben we er allebei nog enorm veel zin in.
LISE
AMBER
“Al sinds mijn zestiende maak ik (tot grote ergernis van mijn ouders) plannen om op kot te gaan. Dat kwam waarschijnlijk heel ondankbaar over, maar dat is mijn bedoeling zeker nooit geweest. Ik heb van thuis uit namelijk altijd heel veel liefde en warmte meegekregen, dus een ontvluchting is het absoluut niet. Verder ben ik enorm dankbaar dat ze mij de kans geven om mijn eigen plaats te creëren, mijn persoonlijkheid steeds meer te laten ontplooien en vooral dat ze in mijn dromen geloven. De voornaamste reden waarom ik er al zo lang mee bezig ben, is omdat ik zelfstandigheid heel belangrijk vind. Voor mezelf kunnen zorgen en met mijn beide voeten stevig op de grond kan staan, zonder dat ik daarvoor afhankelijk ben van iemand anders, zijn voor mij heel belangrijke waarden.
Hoewel het er nu heel erg op lijkt dat ik volledig klaar ben om Hotel Mama te verlaten, kan ik je nu al met zekerheid vertellen dat mijn hart zal breken wanneer ik het huis en mijn gezin verlaat om voor het eerst richting mijn eigen plaats te trekken. Het gevoel is een beetje dubbel, maar uiteindelijk moet het ooit wel eens gebeuren. En bovendien voel ik aan dat ik er ook wel zo goed als klaar voor ben.
Verder heb ik een bord op Pinterest met allemaal inspiratie voor de inrichting van mijn kot. Met behulp van deze site schetste ik ondertussen al een duidelijk beeld over hoe ik mijn eigen stekje eruit wil laten zien. Binnenkort mag je ook nog een hele uitleg over de inrichting van onze koten verwachten, maar we geven je hieronder alvast een voorproefje met onze moodboards.
Voor verre toekomstige studenten heb ik trouwens ook nog de tip om zo snel mogelijk op kot-jacht te gaan. Studenten van het Hoger Onderwijs hadden me aangeraden om voor of tijdens de paasvakantie een kot geregeld te hebben. Ikzelf ging vlak voor de paasvakantie in Leuven langs tijdens één van de “open kot dagen”, waarbij onnoemelijk veel kotbazen hun kamers ter bezichtiging stellen. Voor mij leek het wel alsof er een 'volksverhuis' plaatsvond, want Leuven was voor heel even een groot immobiliënkantoor. Als je de eerste keuze wilt hebben, raad ik je dus aan om op die momenten richting je toekomstige studentenstad trekken!"
“Langs de ene kant kijk ik erg uit naar op kot gaan. Die zelfstandigheid, de nieuwe mensen die je leert kennen en zoveel meer. Er gaat zo’n nieuwe, onbekende wereld open en als ik eerlijk moet zijn. Ja, ik heb daar wel een beetje schrik voor. Zo helemaal alleen op mijn kot vind ik toch wel eventjes beangstigend. Hoewel ik er ongelofelijk hard naar uit kijk en het positieve is dat vriendinnen van me, onder andere Lise, in dezelfde richting zitten. Wat ik heel gezellig vindt. Daarnaast zitten ook veel vrienden en vriendinnen van me in Leuven, maar ook ik andere steden, waar ik vast en zeker een kotbezoekje ga brengen!
Ik heb mijn kot voor de paasvakantie vastgelegd, zoals Lise al eerder aanhaalde, ook op aanraden van oudere studenten. De kotzoektocht was in het begin erg moeizaam, zo vond ik niet direct het kot dat ik echt wilde en me 100% aanstond. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een kot, waar een oudere vriendin van me ook opzit. Onze mama’s zijn bevriend en zijzelf zit volgend jaar in haar laatste jaar master wat mezelf wel wat gerustgesteld omdat ze me kan weg wijzen in het hoger onderwijs. Ik heb er zelf ongelofelijk veel zin in om mijn kot in te richten. Zelf ben ik al enkele keren naar de Ikea gereden en ik vind het zo leuk om samen met mijn ouders kotinkopen te doen en verscheidene zaken te regelen voor mijn kot.
Ik kan niet wachten om volgend jaar “mijn nieuwe leven” te starten. En ook al ga ik het eten van ons mama en mijn moekie erg missen, sowieso zullen er wel wat tupperware potjes in de koelkast staan, zodat ik niet ga verhongeren wegens mijn slechte kookskills.”
Maak een bord op Pinterest aan om inspiratie op te doen voor het inrichten van je kot, huiskamer, keuken, slaapkamer ...
Tip 1
Moodboard van Lise
Kledingrek waar je jouw meest gedragen en mooiste kledingstukken kan laten pronken. Eronder is ook nog plaats voor je favoriete schoenen.
Voor mij zijn foto's heel belangrijk, dus ik ga een manier proberen te vinden om mijn muren op te fleuren zonder ze te beschadigen. Verder neem ik ook mijn spiegel mee, want die maakt de ruimte optisch groter (en weten hoe je eruit ziet is ook belangrijk natuurlijk)!
Ga voor of tijdens de paasvakantie naar de open kot dagen, of vraag aan vrienden of zij misschien iemand kennen die nog een kamer ter beschikking heeft!
Tip 2
Ik hecht erg veel belang aan gezelligheid. Vandaar dat ik boven mijn slaapzetel lichtjes met foto's van zalige momenten met vrienden ga hangen.
Moodboard van Amber
Ik heb een kaartenverzameling van plaatsen waar ik overal geweest ben, deze ga ik ook op mijn kot hangen. Daarnaast hecht ik erg belang aan planten, die mij een rustgevend gevoel geven. Ook neem ik een spiegel mee, om altjd mijn outfit te checken!
Waarschijnlijk zullen er nog veel Ikea's (en andere meubelwinkels) bezocht worden, zal er in spanning maar ook met heel veel enthousiasme afgewacht worden tot onze eerste nacht alleen op kot. Maar één ding weten we zeker: we hebben allebei ongelofelijk veel zin in dit nieuwe hoofdstuk in ons leven. Ongetwijfeld gaan er nog veel artikels uit onze vingers vloeien over het kotleven, studentenleven en het hoger onderwijs in het algemeen. We staan alvast te popelen om al onze ervaringen uit ons eerste jaar in het mooie Leuven met jullie te delen!
Bisous,
les filles Amber & Lise x